در آموزش‌های گذشته با  ماژول پیشرفته و نحوه استفاده از آن آشنا شده‌ایم. در این بخش به ادامه توضیح در مورد نحوه استفاده از انواع ماژول‌‌ پیشرفته که توسط اشخاص دیگر ایجاد می‌شوند، می‌پردازیم.

ماژول‌ پیشرفته datetime

برای نمایش ساعت از ماژول پیشرفته datetime، از متد ()time استفاده می‌کنیم. آرگومان‌های این متد به ترتیب ساعت و دقیقه و ثانیه می‌باشد.

 

اگر در ماژول پیشرفته datetime، عبارت ()datetime.time را برابر با یک متغیر قرار دهیم. سپس اسم متغیر را نوشته، پس از قرار دادن نقطه hour، minute، second، microsecond و tzinfo را می‌توانیم فراخوانی کنیم.

 

در ماژول پیشرفته datetime، برای به دست آوردن مینیمم زمان، از دستور datetime.time.min استفاده می‌کنیم.

 

در ماژول پیشرفته datetime، برای به دست آوردن ماکسیمم زمان، از دستور datetime.time.max استفاده می‌کنیم.

 

در ماژول پیشرفته datetime، برای به دست آوردن دقت زمان از دستور datetime.time.resolution استفاده می‌کنیم.

 

در ماژول پیشرفته datetime، برای به دست آوردن تاریخ از متد ()today در بخش date استفاده می‌کنیم.

 

در ماژول پیشرفته datetime، اگر عبارت ()datetime.date.today را برابر با یک متغیر قرار دهیم. سپس اسم متغیر را نوشته و پس از قرار دادن نقطه متد ()timetuple را فراخوانی کنیم، مشخصات تاریخ نمایش داده می‌شود. همچنین می توان بعد از نقطه،  روز و یا ماه را نیز فراخوانی کنیم.

 

در ماژول پیشرفته datetime، برای به دست آوردن دقت تاریخ از دستور datetime.date.resolution استفاده می‌کنیم.

 

برای نمایش تاریخ از متد ()date در ماژول پیشرفته datetime استفاده می‌کنیم. اگر بخواهیم بخشی از تاریخ را جابجا کنیم از متد ()replace استفاده می‌کنیم. همچنین اگر بخواهیم اختلاف دو تاریخ متفاوت را به دست آوریم دو متغیری را که دو تاریخ متفاوت در آن‌ها ذخیره شده است را از هم کم می‌کنیم.

ماژول‌ پیشرفته Python Debugger

برای عیب‌یابی برنامه نویشه شده از این ماژول پیشرفته استفاده می‌کنیم. به این صورت که ابتدا ماژول پیشرفته pdb را import می‌کنیم. سپس متد )()set_trace را فراخوانی می‌کنیم. در این حالت هر کدی را که می‌نویسیم این ماژول آن را خط به خط کنترل می‌کند و اگر خطای داشته باشد همان لحظه نمایش می‌دهد.

ماژول‌ پیشرفته timeit

برای محاسبه زمان انجام هر عملیاتی در پایتون از این از متد ()timeit از ماژول پیشرفته  timeit استفاده می‌کنیم. آرگومان اول این متد شامل عملیاتی است که می‌خواهیم زمان انجامش را بررسی کنیم که آن را داخل کوتیشن قرار می‌دهیم. آرگومان دوم تعداد دفعاتی است که می‌خواهیم عملیات مدنظر انجام شود.

 

همچنین می‌توانیم با استفاده از دستور timeit% زمان انجام هر عملیاتی در پایتون را محاسبه کنیم.

ماژول پیشرفته Regular Expression

یکی از پرکاربردترین ماژول‌ها برای بررسی text ماژول پیشرفته Regular Expression می‌باشد. برای این کار ماژول re را import می‌کنیم. سپس برای بررسی اینکه یک عبارت داخل یک متن موجود می‌باشد و اندیس چندم از متن را شامل می‌شود، از ()search استفاده می‌کنیم. آرگومان اول عبارتی است که می‌خواهیم برررسی کنیم که آیا در متن موجود می‌باشد یا خیر و آرگومان دوم متن مورد نظر می‌باشد. تاپل موجود در خروجی بیانگر اندیس شروع کلمه مورد نظر در متن و اندیس پایان کلمه مورد نظر در متن می‌باشد.

 

عبارت و متنی که به عنوان آرگومان برای search در نظر می‌گیریم، می تواند به صورت یک متغیر باشد که مقادیر عبارت مد نظر و متن را درون خودش ذخیره کرده است.

 

در ماژول پیشرفته Regular Expression، اگر دستور ()re.search را در یک متغیر دخیره کنیم و آن متغیر را نوشته سپس در مقابل آن نقطه بگذاریم و متد ()start و یا ()end را بعد از آن بنویسیم، می‌توان به اندیس ابتدایی و پایانی عبارت مورد جست‌وجو در متن، دست پیدا کرد.

 

 

اگر بخواهیم کلمات یک متن را بر اساس یک کلمه یا علامت از هم جدا کنیم. می‌توانیم از ()split در کتابخانه re استفاده کنیم. به این صورت که آرگومان اول علامتی است که می‌خواهیم کلمات متن بر اساس آن از هم جدا شوند و آرگومان دوم متن مورد نظر می‌باشد.

ماژول پیشرفته String Io

از این ماژول پیشرفته برای ساختن آبجکت‌هایی استفاده می‌شود که مثل فایل عمل می‌کنند. یعنی همان طور که ما بر روی فایل‌ها می‌توانستیم read یا write انجام دهیم، روی این آبجکت‌ها هم می‌توانیم این عملیات‌ها را انجام دهیم با این تفاوت که فایل‌هایی که ایجاد می‌شود In Memory هستند یعنی در Ram ذخیره می‌شوند نه روی Hard. در واقع فایل text در داخل کامپیوتر ذخیره نمی‌شود.

ابتدا ماژول پیشرفته  io را import می‌کنیم. سپس به وسیله دستور ()io.StringIO یک آبجکت ایجاد می‌کنیم. این عبارت را برابر با یک متغیر قرار می‌دهیم. با این کار یعنی در واقعی یک نمونه از این آبجکت ایجاد کرده‌ایم و نامش را برابر با نام متغیر قرار داده‌ایم. با نوشتن نام متغیر و سپس قرار دادن نقطه بعد از آن می‌توانیم متدهای ()read و ()write را فراخوانی کنیم.

 

 

برای آشنایی بیشتر با مبحث ماژول پیشرفته و نحوه کار با آن‌ها می‌توانید به دوره جامع آموزش زبان برنامه‌نویسی پایتون  آکادمی رسا مراجعه کنید.